25 listopada 2020

Nagrody “Drzwi do Wolności”

http://trzykropki.org.pl/wp-content/uploads/2020/11/CzeslawNiezgoda-378x484.png

Czesław Niezgoda , ur. 21 stycznia 1945 roku. 1970-1975 nauczyciel zawodu, 1975-2000 pracownik Lokomotywowni PKP w Lublinie. Od 1979 współpracownik ks. Jana Zieii, kolporter wydawnictw niezależnych, 15 V 1980 współorganizator protestu pracowniczego. 16-19 VII 1980 uczestnik strajku w Węźle PKP Lublin,  przewodniczący KS, sygnatariusz porozumienia z dyrekcją. Od 18 VIII 1980 przewodniczący nowej Rady Zakładowej ZZ Kolejarzy w Lokomotywowni Lublin. Od IX 1980r. w „S”, przewodniczący KZ,  od II 1981 przewodniczący KZ w Węźle PKP. IX 1980 – II 1981 przewodniczący MKZ Regionu Śr-Wsch, IV i V 1981 delegat na I WZD Regionu. 13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia we Włodawie i Lublinie, zwolniony 16 VI 1982. 1982-1989 przewodniczący TKZ w Węźle PKP. 1982-1996 współorganizator i prezes Duszpasterstwa Kolejarzy Diecezji Lubelskiej,   1989 – 1991 przewodniczący KZ „S” Węzła PKP,  1989 delegat na II WZD Regionu Środkowo-Wschodniego, członek ZR. 1996-2002 prezes lubelskiego koła Katolickiego Stowarzyszenia Kolejarzy Polskich. Od 1998 współzałożyciel i członek Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym o/w Lublinie. Od 2001 na emeryturze. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.

http://trzykropki.org.pl/wp-content/uploads/2020/11/AlfredBondos-374x484.png

Alfred Bondos, ur. 28 VII 1945, 1961 – 17 XII 1981 pracownik WSK PZL Świdnik.  Od IX 1980 w „S”; członek Prezydium KZ w WSK PZL, 1980-1981 inicjator i główny redaktor biuletynu związkowego „Grot”; IV-V 1981 delegat na I WZD Regionu Śr-Wsch, delegat na I KZD. 13 XII 1981 uniknął internowania, wyskakując przez okno ze swojego mieszkania na drugim piętrze. 13-15/16 XII 1981 współorganizator strajku w WSK PZL, po pacyfikacji strajku przez 4 mies. w ukryciu na terenie zakładu, 25 IV 1982 potajemnie wywieziony; 17 XII 1981 zwolniony z pracy; 16 XII 1982 ujawnił się. Od X 1983 kierowca taksówki bagażowej. W 1983 współorganizator Klubu Katolickiego w Świdniku, 1983-1985 redaktor audycji świdnickiego podziemnego Radia „S”, do 1989 autor w podziemnym piśmie „Grot”. Wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany, 21 I 1984 aresztowany, przetrzymywany w AŚ w Lublinie, następnie AŚ Warszawa-Mokotów, 26 VII 1984 zwolniony na mocy amnestii. W 1985 odebrano mu prawo jazdy, a samochód został skradziony i rozbity przez tzw. nieznanych sprawców. W VI 1987 zatrzymany na 48 godz. w czasie wizyty Jana Pawła II w Lublinie. W 1989 współorganizator Stowarzyszenia SOS „S” na rzecz potrzebujących w Świdniku.  Od 1990 radny Miasta Świdnik kilku kadencji, 1998-2002 radny Powiatu Świdnik. 1995-1997 ponownie pracownik WSK PZL Świdnik. Od 1999 członek Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym, od 2002 Stowarzyszenia Wspólnoty Ziemi Lubelskiej Wspólnota Świdnicka. Od 2009 na emeryturze. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi,  Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski . Zmarł 8.VI.2020 r.

http://trzykropki.org.pl/wp-content/uploads/2020/11/JozefKrzyzanowski-363x476.png

Józef Krzyżanowski ur. 1 II 1940. Absolwent filologii polskiej na KUL, 1966-1992 pracownik  Instytut Medycyny Wsi, jako sekretarz redakcji „Medycyny Wiejskiej” i kierownik Działu Dokumentacji i Informacji Naukowej. W latach 1980-1981 działacz NSZZ „Solidarność” na terenie tegoż instytutu. Współorganizator KZ „S” oraz jej wice-przewodniczący, członek Zarządu Regionu Śr-Wsch. Po wprowadzeniu stanu wojennego nie zaniechał prowadzenia działalności związkowej i politycznej. 14.12.1981 r. uczestniczył w strajku w Lubelskich Zakładach Naprawy Samochodów, następnie w dniach 14-15/16.12.1981 r. w WSK PZL Świdnik. Był członkiem Regionalnego Komitetu Strajkowego, który ujawnił się podczas strajku w WSK i wchodził w skład jego kierownictwa. 21 i 23/24.12.1981 r. przesłuchiwany przez organy PRL. Zaangażowany był w tworzenie podziemnych struktur „Solidarności”. Był członkiem podziemnego Tymczasowego Zarządu Regionu Środkowo-Wschodniego, a od września 1983 r. jego przewodniczącym. Jako oficjalny przedstawiciel TZR w latach 1982-1989 był członkiem zespołu redakcyjnego podziemnego pisma „Informator Regionu Środkowo-Wschodniego NSZZ «S»”. Podjął także aktywne działania zmierzające do wznowienia legalnej działalności NSZZ „Solidarność” i wydawania legalnego „Biuletynu «Solidarności», Tygodnika NSZZ «Solidarność» Region Środkowo-Wschodni”, którego został redaktorem naczelnym. Od 1989 r. wchodził w skład Komitetu Obywatelskiego. W III RP w latach  1992-1998 dyr.  w UW w Lublinie, 1998-2005 główny specjalista ds. kultury, ochrony pamięci narodowej i spraw kombatantów tamże, od 2005 na emeryturze. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i  Medalem Opiekun Miejsc Pamięci  Nar.

http://trzykropki.org.pl/wp-content/uploads/2020/11/WojciechBogaczyk-378x484.png

Wojciech Bogaczyk, żył w latach  1958-2019. Podczas nauki w Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie nawiązał współpracę ze Studenckim Komitetem Solidarności.  Studiował na  KUL gdzie od jesieni 1979 prowadził kolportaż wydawnictw niezależnych. Wtedy też nawiązał kontakt z lubelskim środowiskiem Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. W październiku 1980 był współzałożycielem NZS na KUL i został wybrany do tymczasowych władz krajowych. Na pierwszym Zjeździe NZS w Krakowie został członkiem Krajowej Komisji Koordynacyjnej, a następnie wszedł w skład jej prezydium. Był gościem I Zjazdu NSZZ „Solidarność”, w trakcie którego ogłoszono powstanie Klubu Służby Niepodległości, którego był współzałożycielem. Internowany w okresie od grudnia 1981 do grudnia 1982 w ośrodkach w Białołęce, Jaworzu i Darłówku. W latach 1983–1986 kierował samorządem studentów KUL, uczestnicząc także w konspiracyjnych zebraniach krajowych liderów samorządów.  Na początku 1987 powrócił do pracy w odradzającym się w podziemiu NZS-ie. Wiosną 1988 kierował akcjami solidarnościowymi lubelskiego NZS ze strajkiem w Nowej Hucie. Współredagował pisma podziemne: „Nurt” i „Żak”. Publikował także w prasie emigracyjnej: w paryskim piśmie „Kontakt” i w londyńskim „Dzienniku Polskim”. W latach 1989–1990 był członkiem prezydium Zarządu Głównego ZChN. Od 1991 do 1995 należał do Ruchu Trzeciej Rzeczypospolitej. Był członkiem Stowarzyszenia Wolnego Słowa. Pochowany na Powązkach.

http://trzykropki.org.pl/wp-content/uploads/2020/11/RyszardBlajerski-362x474.png

Ryszard Blajerski ur. w 1948 roku w m. Lublin Pracownik Lubelskich Zakładów Naprawy Samochodów, członek Prezydium Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” oraz Rady Ośrodka Studiów Związkowych. Prowadził działalność opozycyjną od wprowadzenia stanu wojennego do czasu ponownej rejestracji „Solidarności”. W dn. 14-17.12.1981 r. wszedł w skład Komitetu Strajkowego w LZNS.  Po zakończeniu protestu zwolniony z pracy i ze względu na swoją działalność związkową pozostawał bez zatrudnienia do listopada 1982. W wyniku przeprowadzonej przez służby porządkowe, pacyfikacji strajkującego zakładu, doznał obrażeń, które wymagały późniejszego leczenia szpitalnego. Był członkiem Regionalnej Komisji Koordynacyjnej Regionu Środkowo-Wschodniego, zajmował się m.in. koordynowaniem akcji rozrzucania ulotek, kolportażem, przygotowywaniem transparentów na manifestacje, organizacją spotkań konspiracyjnych oraz współpracą z Radiem „Solidarność”. Działalność Pana Ryszarda Blajerskiego spowodowała, że wszczęto przeciwko niemu śledztwo, był przesłuchiwany, zatrzymywany, przeprowadzano z nim rozmowy ostrzegawcze, w jego mieszkaniu przeprowadzano rewizje, zastrzeżono mu możliwość wyjazdu za granicę. Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności.

http://trzykropki.org.pl/wp-content/uploads/2020/11/ZygmuntMarekMiszczak-370x484.png

Zygmunt Marek Miszczak, ur. 3 III 1965 w Lublinie. Absolwent Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Od XI 1979 współpracownik, od III 1983 członek KPN. Od 1979 wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany. Przed VIII 1980 kolporter ulotek i prasy niezależnej, uczestnik akcji malowania haseł na murach. 1980-1981 współpracownik lubelskiego miesięcznika KPN „Słowo”, drukarz, od nr. 3 faktycznie redaktor naczelny. W 1981 redaktor, drukarz pisma politycznego dla młodzieży „Szaniec”, w IV 1981 współzałożyciel młodzieżowej organizacji Ruch Szańca. W 1981 członek Kierownictwa Akcji Bieżącej Obszaru Lublin. Po 13 XII 1981 członek tajnej organizacji Polski Ruch Oporu; autor artykułów w piśmie PRO „Słowo i Czyn”. II-V 1982 w ukryciu. 3 V 1982 zatrzymany, 5 V 1982 internowany w Ośr. Odosobnienia w Lublinie, skąd w VII 1982 zbiegł, do VIII 1982 w ukryciu; we IX 1982 w Psychiatrycznym Specjalistycznym ZOZ w Lublinie; 1 X 1982, po ujawnieniu się, internowany w Ośr. Odosobnienia w Kwidzynie, zwolniony 25 X 1982. Po wyjściu na wolność działacz KPN. 1983-1989 kilkakrotnie skazywany przez kolegia ds. wykroczeń (m.in. w V 1985 na 3,5 mies. aresztu, ze względu na stan zdrowia i egzamin maturalny zwolniony po kilku dniach). 1986-1989 członek KABOL. Autor tekstów w piśmie Konfederacji Świętokrzyskiej KPN „Pobudka”. 1988-1989 współorganizator manifestacji studenckich w Lublinie (we współpracy z NZS). 1988-1990 autor tekstów, współredaktor i drukarz pisma KPN Obszar IV Lublin „Goniec”; kolporter wydawnictw niezależnych i ulotek. Do 1994 w KPN, następnie związany z RTR, ROP, LPR.

http://trzykropki.org.pl/wp-content/uploads/2020/11/hd-Lublin-01-8000x4500.jpg